Zonnepanelen die zweten maken meer stroom

Wie zonnepanelen aanschaft is genegen om dat in juni te doen om de hoge productie in de zomermaanden nog mee te pikken. Maar wie zonnepanelen bezit, die weet dat juli en augustus maanden zijn met veel zon, maar niet de maanden met de hoogste opbrangst van de panelen. Wie voor de opbrengst gaat kan beter kijken naar de dagstaten in april en mei. Die maanden hebben bijna altijd een hogere zonopbrengst dan de warme zomermaanden.

Dat heeft te maken met de temperatuur van de panelen. Als die stijgt dan daalt de opbrengst. In het voorjaar zijn de temperaturen lager en is de kracht van de zon minder. En als we dan een koude zonnige dag krijgen, dan doen niet alleen de zon, maar ook de panelen extra hun best. Het gevolg is een hoge opbrengst.

Minder opbrengst in de woestijn

Als we hier even op doorredeneren, dan begrijpen we dat om deze reden de opbrengst in echt warme landen in het midden oosten of in de woestijn nog lager is. Daar brandt de zon onbarmhartig en worden de panelen ongelofelijk heet. De productie laat daardoor zwaar te wensen over, of zu gewoon beter kunnen.

Zweten verkoelt panelen

Als we sporten of een verhoogde inspanning leveren dan krijgen we het warm en gaan we zweten. Een van de beoogde effecten van zweten is afkoeling. Het zweet moet verdampen en daar is warmte voor nodig, en die warmte wordt onttokken aan ons lichaam. Met als gevolg dat we het minder warm krijgen en langer kunnen presteren. Zouden we niet kunnen zweten dan is de kans op oververhitting en dus verminderde prestaties een stuk groter.

Gel om te koelen

Bij zonnepanelen is dat precies zo. Zo ontdekten onderzoeker Peng Wang, van de Hong Kong Polytechnic Universiteit en zijn collega’s. Zij plakten achterop de panelen gel. Die gel onttrekt in de nacht vochtigheid aan de lucht en zuigt zich vol met water. Als de zon begint te schijnen, verdampt het water in de gel en daarmee worden de panelen gekoeld.

Tijdens proeven in de woestijn, waar de panelen in de blakende zon liggen, bleek dat de gekoelde gel-panelen 10 graden Celsius minder warm werden dan de panelen zonder gel. En dat resulteerde in een opbrengst die 15% tot 19% hoger was. En dat is een hele fikse rendementsverbetering. De hoeveelgheid gel die nodig was per paneel varieerde van 1 kilo per vierkante meter in een gebied met een lage luchtvochtigheid (de woestijn) tot 300 gram in een gebied met een hoge luchtvochtigheid.

Regen

Een nadeel van de huidige systemen is dat het water opnemend vermogen van de gel daalt als die wordt blootgesteld aan regen. Volgens de onderzoekers een detail, omdat de gel zich aan de onderkant van de panelen bevindt en niet nat wordt. Toch wordt er gewerkt aan een tweede generatie gel die dit probleem niet zo hebben.

Ook in Nederland en Vlaanderen?

Medio 2020 worden op plekken in de wereld waar de zon schijnt prijzen gerealiseerd van ongeveer 1,2 cent per Kwh. Dat is fantastisch. Echter met de toevoeging van gel, en een hogere opbrengst zoals gemeten, zou de prijs daar beneden de 1 cent per Kilowatt kunnen komen. En dat is mooi.

Voor Nederland en Vlaanderen is op korte termijn de gel nog geen oplossing. Daar moet nog veel onderzoek voor gedaan worden. In de woenstijn, waar het bijna nooit regent zijn er prima mogelijkheden. Echter in het koude, natte Euroa, moet eerst het regenprobleem opgelost worden en zal de gel nog ein prijs moeten dalen voordat die interessant wordt. Wij houden u op de hoogte.

Stroom uit zonnepanelen China goedkoper dan uit kolen?

Zonnepanelen goedkoper dan kolen? En hoe staat het dan met windenergie?

Zonnepanelen goedkoper dan kolen? En hoe staat het dan met windenergie?

Een interessant bericht in de media over de prijs van zonnestroom. Niet in Nederland, maar in China, het land waar de meeste panelen die in ons land geplaatst worden gemaakt zijn.

Binnen drie jaar is bij gebruikmaking van zonnepanelen groene stroom goedkoper dan stroom die gegenereerd wordt in een op kolen gestookte energiecentrale.

Dat beweert tenminste Eric Luo. Hij is CEO van Wuxi Suntech Power, een hele grote Chinese producent van zonnepanelen.  En zodra zonnestroom goedkoper is, zal dat enorme gevolgen hebben op de energiemarkt.

Vandaag de dag (2014) is China nog steeds met lengte de grootste gebruiker van steenkool voor de opwekking van elektriciteit ter wereld. Naar verwachting wordt vanaf 2020 jaarlijks ruim 25 gigawatt aan nieuwe zonnepanelen geïnstalleerd.

Het is interessant om te kijken of deze aannames stand houden. Europese rapporten geven aan dat pas in 2030 de zonnestroom goedkoper wordt dan steenkool- of gasstroom. In China zou dit dan al 13 jaar eerder gebeuren.

 

Hoe gaat het met het Tesla zonnedak

Alles wat Elon Musk aanraakt verandert in goud. Maar geldt dat ook voor het revolutionaire Tesla Zonnedak? Er is sinds 2015 bij de introductie niet zo heel erg veel veranderd.

Is de Tesla Powerwall interessant voor Nederland?

Sinds 2017 is de Tesla Powerwall op de markt. Je kunt er energie mee opslaan. Maar is de Powerwall ook interessant voor bezitters van zonnepanelen in Nedeland? Een overzicht van de voor- en nadelen.

zonnepanelen

Zonneenergie versus kernenergie wat is interessanter?

Wie geïnteresseerd is in duurzame energie neemt waarschijnlijk van tijd tot tijd een kijkje op de website van Floris Wouterlood. Zo ook de auteur van dit bericht. Wouterlood is een van de zonne-pioniers en een warm voorstander van het gebruik van zonnepanelen en duurzame energie. In een recent artikel over het thema zonneenergie versus kernenergie vinden we een interessante vergelijking.

En af en toe vind je op de site een bericht dat tot denken aanzet. Zo ook het bericht Historisch dieptepunt zonnepaneelprijzen van medio februari 2013.  In het artikel wordt omschreven dat in 2013 de magische prijs van 1 Amerikaanse Dollar per Wattpiek is doorbroken. En dat prijspeil is psychologisch belangrijk.

Zonneenergie versus kernenergie: waar ligt de grens?

zonneenergie versus kernenergieGrote energieproducenten gaven in het verleden aan dat ze graag naar de inzetbaarheid van zonnepanelen wilden kijken mits de prijs beneden de 1 USD per wattpiek zou liggen. En dat niveau is zonder enig probleem te realiseren?

Waarom is dit zo interessant? Wie wil groeien moet groot denken. Bij 1 dollar per watt kost 1 megawatt 1 miljoen dollar. Voor 1 miljard dollar koop je 1000 megawatt. En dat is veel. Heel veel. Dat is bijna net zoveel als de productie van een kerncentrale van 1200 megawatt.

Als in zo’n kerncentrale de eerste elektriciteit geproduceerd wordt, is een bedrag geïnvesteerd van circa 8 miljard dollar. Op dit moment (maart 2013) bedraagt de groothandelsinkoopprijs 0,65$ per wattpiek (polykristallijne zonnepanelen). Dat wil zeggen dat voor een gelijke investering zo’n 12.300 MWp aan zonnepanelen kan worden geplaatst, quantumkorting even buiten beschouwing gelaten.

In een zonnige omgeving met veel verbruik (het zuiden van de Verenigde Staten) produceert een solar plant ongeveer eenderde deel van de elektrciciteit die wordt opgewekt door een kerncentrale van gelijk vermogen. Dat wil zeggen dat we in het hiervoor geschetste voorbeeld ongeveer 4000 MW overhouden. Dat wil zeggen dat we twee zonnestroom plants kunnen realiseren voor de prijs van één nucleaire centrale.

Daarbij is een zonnestroom-centrale veiliger, gemakkelijker te onderhouden en heel veel beheersbaarder dan een kerncentrale.

Zonneenergie versus kernenergie: groot denken en doen

Wie groot wil worden moet groot denken. Het gaat in dit verhaal zeer nadrukkelijk niet om de punten en cijfers achter de komma, het gaat erom dat daar waar de prijs van zonnepanelen laag is, er ruimte genoeg is, de zon veel schijnt en het lokale verbruik hoog is, zonne-energie een waardige vervanger is van nucleaire energie. Het is dus helemaal niet ondenkbaar dat in een land als de Verenigde Staten de solar plants als paddestoelen uit de grond gaan schieten. En dat is een intrigerende gedachte.

zonnepanelen

Zonnepanelen vs zonneboiler: wat is wijsheid?

Zonnepaneel of zonnboiler?

Zonnepaneel of zonneboiler?

Wie duurzaam investeert wil graag een zo hoog mogelijk rendement. Zonnepanelen vs zonneboiler, of zonneboiler vs warmtepomp. Wat is nu de verstandigste ‘groene investering’ voor een particulier? In dit artikel gaan we proberen om daar duidelijkheid in te brengen.

Zonnepanelen vs zonneboiler in het verleden

Wie pak hem beet 10-15 jaar geleden investeerde in zonnepanelen, die investeerde ongeveer 6 euro per Wp. Dat wil zeggen dat een setje van 550 Wp ruim 3300 euro kostte. Een zonneboiler kostte in 2003 een kleine 2500 euro.  Ik las dat onlangs op de website van Floris Wouterlood, een van de pioniers op het gebied van energiebesparing en verduurzaming.

Door de jaren heen gold een zonneboiler als een prima investering voor mensen die probeerden hun energierekening naar beneden te krijgen. De zonneboilers werden gesubsidieerd en bijna ieder nieuw huis heeft wel een zonneboiler aan boord. Verder gaven we allen veel meer geld uit aan gas dan aan elektriciteit dus was er bij het besparen van gas ook meer geld te besparen. Met een subsidie die kon oplopen tot 900 euro was de aanschaf van een zonneboiler een verantwoorde investering. Zonnepanelen vs zonneboiler 0-1. Jaar na jaar na jaar.

zonnepanelen vs zonneboiler wat is wijsheid

Zijn zonnepanelen een betere investering dan een zonneboiler?

Zonnepanelen vs zonneboiler nu

Er is het een en ander verandert in de afgelopen jaren. En daardoor, zo meldt ook Wouterlood op zijn site is er het een en ander veranderd dat van invloed is op de vraag zonnepanelen vs zonnecollectoren. Een hele belangrijke reden daarvoor is de prijsdaling van zonnepanelen. Door diverse oorzaken kunt u zonnepanelen nu aanschaffen tegen een fractie van de prijs van een decennium geleden. De set zonnepanelen van 550 Wp die in 2004 nog 3300 euro kostte wordt nu bij u thuis afgeleverd voor minder dan 600 euro.

Tegelijkertijd is de fikse subsidie op de zonneboiler verdwenen. En die zonneboiler zelf?? Die is in 10 jaar nauwelijks in prijs gedaald. U bent al snel een kleine 2500 euro kwijt als u er eentje wilt aanschaffen en installeren.

Zonnepanelen vs zonneboiler: de ommekeer

De situatie is dus ingrijpend gewijzigd. Wie zonnepanelen koopt bespaart bij een gelijke investering aanzienlijk meer dan bij de aanschaf van zonnecollectoren. Een bijkomend voordeel is dat zonnepanelen, in tegenstelling tot een zonneboiler, nagenoeg geen onderhoud vergen, en ook hun werk doen als u er niet bent. De stroom die tijdens uw afwezigheid wordt geproduceerd wordt gesaldeerd. Als u niet thuis bent heeft een zonneboiler niet zoveel zin, het warme water wordt niet gebruikt.

Zonnepanelen gebruiken om je gasverbruik te reduceren?

Als je zoals de schrijver van dit artikel qua elektriciteit eigenlijk energieneutraal bent, dan valt er op dat gebied niet zo heel meer te verdienen. Anders wordt het als je bijvoorbeeld de opbrengst van je zonnepanelen gaat gebruiken om de gasverbruik naar beneden te krijgen. In de voorgaande alinea’s concentreerden we ons daarbij op de inzet van een zonneboiler om je gasverbruik naar beneden te krijgen, maar het kan ook anders.

Je kunt je gasverbruik ook laten dalen door een deel van je huis elektrisch te verwarmen in plaats van met gas. Dat kost stroom, maar dat is -in mijn geval- voldoende beschikbaar.

En mocht de huidige salderingsregeling in de toekomst verdwijnen of afgebouwd worden, dan is je huis verwarmen met zelf opgewekte zonnestroom middels een warmtepomp of infraroodpanelen een reële optie. We gaan dit uitgebreid onderzoeken. Tot 2020 verandert er waarschijnlijk niets aan de salderingsregeling zoals die nu in Nederland geldt.Wat er daarna gaat gebeuren is nog ongewis. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat de regeling versoberd gaat worden.

Wie vervolgens een boiler gebruikt om met eigen opgewekte stroom tapwater elektrisch te verwarmen, bespaart ook nog eens gas. Het voert echter te ver om dit door te rekenen.

Misschien toch maar overwegen om zonnepanelen aan te schaffen?

 

 

 

Duitse zonnepanelen zouden gehele Nederlandse elektriciteitsproductie kunnen vervangen

Terwijl in Nederland nog nagedacht wordt over een tweede kerncentrale in Zeeuws Vlaanderen en de regering verduurzaming alleen met woorden omschrijft en niet met daden is er bij onze oosterburen in Duitsland iets moois aan het gebeuren.

Meer Duitse zonnepanelen dan kernenergie?

Na de ramp in Fukushima besloten de Duitsers om op termijn gewoon helemaal te stoppen met kernenergie. Punt. De nog aanwezige kerncentrales worden op termijn alle gesloten. Zij nemen nu (voorjaar 2012) een kleine 18% van de totale elektriciteitsproductie voor hun rekening. Het goede nieuws is dat duurzame energie (uit wind, biomassa, water en zon) goed was voor 20% van de totale productie. En met name bij de Duitse zonnepanelen gaat het hard.

En zo zijn we op het punt aangekomen dat de Duitse zonnepanelen de gehele Nederlandse (voor het grootste gedeelte niet duurzame) energieproductie voor hun rekening zouden kunnen nemen. De Duitsers gaan zo hard dat de eerste effecten op de daghandel in elektriciteit merkbaar worden. Vier op de tien boeren hebben zonnepanelen

Dat valt als volgt te verklaren; zonnestroom wordt door Duitse zonnepanelen overdag geproduceerd en is redelijk voorspelbaar. Dat in tegenstelling tot windstroom. Die komt 24 uur per dag of helemaal niet als het niet waait. De Duitsers produceren veel elektriciteit in centrales die draaien op kolen. In de piekuren worden duurdere gascentrales aangeschakeld om in de vraag te voorzien. En deze gascentrales worden steeds vaker in geruild voor zonnestroom. Dat op dezelfde momenten geproduceerd wordt en dus voorrang krijgt.

En een direct gevolg van deze maatregelen is dat het prijsverschil tussen piekstroom en dalstroom op de groothandelsmarkt een stuk kleiner is geworden. Met andere woorden. Piekstroom is aanzienlijk in prijs aan het dalen. Deze trend duurt al twee jaar.

In Nederland wordt nogal wat elektriciteit vanuit Duitsland ingevoerd. Toch is het maar de vraag of de consument er veel van gaat merken. Ruim 60% van de prijs die we als consument afrekenen bestaat uit belasting en accijns. De invloed van een lagere productieprijs wordt dus gedempt.

Het blijft raar dat de Nederlandse overheid het Duitse voorbeeld en beleid niet overneemt. Het Duitsefeedin tarief is aantoonbaar succesvol gebleken en verdient navolging.

zonnepanelen

Provincie Overijssel zet zwaar in op zonne energie

Maar liefst 250 miljoen euro wil de Provincie Overijssel in de komende vijftien jaar gaan investeren in duurzame energie. Het belangrijkste doel van deze financiële injectie is ervoor te zorgen dat in het jaar 2020 (en dat is sneller dan u denkt) maar liefst twintig procent van de verbruikte energie in de provincie afkomstig is uit duurzame bronnen.

En daarbij wordt zwaar ingezet op zonne energie. Niet door middel van subsidies, maar vooral door het afgeven van leningen en garanties aan mensen of bedrijven die duurzaam willen gaan investeren. Het beheer van de spaarpot wordt door de provincie uitbesteed.

Provinciale Staten van Overijssel heeft een voorkeur voor zonne energie en rekent erop dat het mes aan twee kanten snijdt. Wie zonnepanelen plaatst gaat daarna bijna altijd efficiënter om met de energie die wordt gebruikt. En daarmee wordt niet alleen meer duurzame energie geproduceerd, maar ook nog eens minder verbruikt. En dat is inderdaad dubbele winst.

Nederlands subsidiebeleid zonnepanelen krijgt onvoldoende bij Radar

In de uitzending van 2 mei jl. heefft het consumentenprogramma Tros Radar uitgebreid aandacht besteed aan het Nederlandse subsidiebeleid met betrekking tot energie die gewonnen wordt uit zonnepanelen.

Van dat beleid laten Antoinette Hertsenberg en haar collega’s geen spaan heel. Allereerst komt een echtpaar aan bod dat al meer dan 10 jaar stroom produceert. Sinds de invoering van de nieuwe meter, een jaar geleden, weten ze dat er ca 800 KW terug het net in gaat. Energieleverancier Nuon weigert hiervoor een vergoeding te betalen. Dat is vreemd, en ook iets dat door een jurist vrij snel hersteld kan worden. Ook Nuon zal hier moeten gaan salderen. Wel is het vreemd dat de suggestie gewekt wordt dat deze situatie al tien jaart voortduurt en dat is niet zo, toen er nog een ferrarismeter hing, werd immers automatisch gesaldeerd en kreeg het genoemde echtpaar 100% van de opbrengst van de eigen panelen.

Als tweede komt een agrariër aan het woord. Die heeft het wat groter aangepakt en levert energie voor 20 huishoudens aan het net. Wanneer hij energie levert krijgt hij ongeveer zes cent. Wanneer hij die energie later terug koopt, kost die, mede door de belastingen meer dan 20 cent. En dat is op zijn minst vreemd.

Daarna wordt door Radar aan de kijker uitgelegd hoe de feedin of feed-in regeling in Duitsland werkt. Wie investeert kan een rendement verwachten van ongeveer 6%. De afnameprijs van de stroom die wordt geproduceerd door de zonnepanelen staat voor 20 jaar vast. Energiebedrijven zijn verplicht de stroom tegen die vaste prijs af te nemen. Het systeem wordt gefinancierd met een opslag over de niet duurzame energie.  Het feed-in systeem is eigenlijk een subsidie op zonnepanelen, maar die wordt door de markt verwerkt. En dat is een groot verschil met o.a. het systeem in Groot Brittannië. Ook daar is een feed-in systeem, maar dat werkt middels subsidies. En de afhandeling van die subsidies en de rompslomp eromheen zorgen ervoor dat voor hetzelfde geld het systeem in Duitsland vijftigmaal effectiever is dan in Nederland.

Wat is dan dat Nederlandse systeem? Goede vraag, er is geen systeem meer voor zonnepanelen bij consumenten. Dat heeft minister Verhagen afgeschaft. Hij gelooft alleen nog in SDE plus, dat is grootschalige opwekking door bedrijven. We gaan er met zijn allen aankomend jaar 8 euro toeslag voor betalen. Deze minister en ook zijn voorgangster mevrouw Verhoeven hebben het niet op zonnepanelen. De SDE subsidie is afgeschaft.

Een woordvoerder van wijwillenzon, pleit voor invoering van het Duitste feed-in systeem. Er is jaren campagne voor gevoerd, maar zonder resultaat. Nederland is en blijft zwaar achterlopen met de initiatieven in duurzame zonneenergie ten opzichte van de ons omringende landen. De SDE regeling heeft niet of nauwelijks gewerkt.

Degenen die SDE subsidie kregen, werden om aan de eisen voor SDE subsidie te voldoen geconfronteerd met een ongelofelijke administratieve rompslomp met dito kosten. De schrijver van dit artikel kreeg zo’n SDE subsidie toegewezen in 2008. Er werd 700 WP aan panelen geplaatst. Die zouden naar verwachting een kleine 125 euro per jaar aan subsidie kunnen genereren. Daarvoor moest een andere meter worden gehangen (eenmalig 90 euro), moet een extra productiemeter gehuurd worden (ca 30 euro per jaar), moest de elektrische installatie worden aangepast (300 euro) en een ongelofelijke papiermolen worden doorlopen.

De installatie is inmiddels in bedrijf en doet het prima. Er komt ieder jaar een aparte meteropnemer i.v.m. de SDE subsidie. Die subsidie wordt in maandelijkse termijnen van een tientje overgemaakt. Op het einde van het jaar wordt gekeken hoeveel er is opgewekt en worden de eventuele 20% nagestort. De subsidiabele bedragen worden jaarlijks bijgesteld. We weten dus niet hoeveel we volgend jaar krijgen.

Dit systeem deugt niet, de kosten wegen niet op tegen de extra opbrengsten, en heel veel ambtenaren hebben het heel erg druk met de afhandeling en het controleren op de naleving van het systeem. Vandaar dat het SDE systeem in Nederland helemaal mislukt is. Dat ligt niet aan de goedwillende particulieren, maar aan de overheid.

Feitelijk was de Radar reportage niet helemaal juist, maar dat is niet zo erg. Door Radar hebben wel heel veel mensen begrepen dat er iets moet gebeuren. Het zou Hertsenberg en haar collega’s sieren als het niet bij deze ene reportage bleef, maar als ook in toekomstige afleveringen stelselmatig aandacht werd geschonken aan het probleem totdat er een goede werkbare regeling is ingevoerd.

Als u de reportage wilt bekijken vindt u die op www.trosradar.nl